Między tymi dwoma pojęciami jest zasadnicza różnica, która mniej więcej sprowadza się do tego, że sztuki walki to rozwój również w kierunku duchowym oraz kulturowym. Sztuki walki to coś bardziej orientalnego, przynależące jakiejś wąskiej kulturze lub nacji. Sporty walki to coś bardzo popularnego, nastawionego na show i będące po prostu jak już napisałem spopularyzowane. Kiedy mamy do czynienia ze sportami walki, nie zastanawiamy się ani chwili nad pięknem tej dyscypliny, nad pięknem walki zawodników. Interesuje nas tylko i wyłącznie który z zawodników wygra i okaże się lepszy. Jest to charakterystyczne dla występów ze sportami walki na olimpiadzie, zawodach, czy kiedy po prostu mówimy o boskie. Sztuki walki nastawione są na piękno oraz duchową przemianę. Podczas sztuki walki uprawianej przez ucznia, nie walczy tylko ciało, ale także dusza ludzka. Jest to swoisty stan umysłu, charakterystyczny tylko dla określonej grupy społecznej, skupiającej się wokół tej sztuki walki. Sztuki walki to również coś niezwykłego i mistycznego, nawiązującego do kultury bliskiego wschodu. Sporty walki to rzecz bardzo skomercjowalizowana, pozbawiona naturalnego piękna. Wiele osób zastanawia się, czy kiedy wybiera trening np. jujitsu, wybiera sztukę walki czy sport walki? Na początku jest to rozłożone po połowie, już od samej osoby zależy w jakim pójdzie to kierunku. Fakty są jednak takie, że w jakimkolwiek by nie poszło, będzie to dobre i wartościowe dla danej osoby. Warto się wiec całą tą sprawą zainteresować. Będzie to tylko działanie z ogromną korzyścią dla ciała i duszy.
